Louise Penny's 'A Trick of the Light': een gezellig mysterie

Voor lezers die van een mysterie houden, maar het meedogenloze geweld van veel moderne misdaadfictie niet kunnen verdragen, bestaat er een vriendelijker, zachter alternatief: het gezellige. Cozies zijn mysteries die weinig of geen seks, geweld of vuile praat bevatten, en die vaak plaatsvinden in dorpen bevolkt door excentrieke mensen. In wezen proberen ze de magie van Dame Agatha Christie (1890-1976).





Een truc van het licht is de eerste van Louise Penny's zeven romans die ik heb gelezen, en op het eerste gezicht vond ik het gezellig, in die zin dat seks en geweld minimaal zijn (hoewel godslastering verrassend vaak voorkomt). Het feit dat Penny's recente romans de jaarlijkse Agatha Award maar liefst vier keer op rij hebben gewonnen, lijkt haar werk ook vierkant in de categorie cosy/Christie te plaatsen.

Er is echter één groot verschil. Christie's proza ​​was levendig en ambachtelijk; haar genialiteit lag in haar eindeloos inventieve complotten. Penny daarentegen is een schrijver die gezegend is met een aanzienlijke verfijning en literaire vaardigheid - veel meer dan Christie had of waarschijnlijk wilde. Tegen de tijd dat ik A Trick of the Light uit had, was ik het een fascinerende hybride gaan zien: een knus dat op zijn best leest als goede literaire fictie.

De nominale ster van Penny's serie is hoofdinspecteur Armand Gamache, Montreal's bewonderenswaardige maar saaie hoofd van moordonderzoeken. De echte ster van de serie is het dorp Three Pines, in de buurt van Montreal, dat een beetje op Brigadoon lijkt als Brigadoon een non-stop misdaadgolf had. Tot de bewoners, die tijdens de serie terugkeren, behoren Olivier en Gabri, homoseksuele partners die de plaatselijke bistro exploiteren; Clara en Peter Morrow, niet bij elkaar passende man-en-vrouw-artiesten; en Ruth Zardo, een slechtgehumeurde, vuilbekkende oude dichter.



greenbrier international, incl. dollarboomwinkels

Penny schrijft heel goed over het dorp en over bloemen, voedsel, meubels, schilderijen, tuinen en landschappen; haar is een vloeiend, gracieus proza. Ze is ook bedreven in het presenteren van de complexe relaties waarin haar personages verstrikt raken. In het centrum van haar roman hebben we Clara, die, als ze de leeftijd van 50 nadert, een one-woman-show heeft in het toonaangevende museum van Montreal. Na afloop van de show wordt ze gehuldigd op een groot feest in het dorp, waarna het lichaam van een vrouw in haar tuin wordt gevonden. De dode vrouw is een jeugdvriend van Clara die een vijand werd.

Het is in de karakterisering van Clara dat A Trick of the Light gezelligheid het duidelijkst omarmt. Ze is een onzekere vrouw die een paniekaanval krijgt als de roman begint. Ze ziet zichzelf als vervloekt met bokshandschoenhanden en kroeshaar en als veel minder aantrekkelijk en getalenteerd dan haar man. Maar lezers realiseren zich al snel wat een fijn persoon ze is, en na haar show wordt ze geprezen als een genie in recensies van de New York Times en London Times.

Helaas merkt ze dat haar man jaloers is op haar plotselinge succes, en ze realiseert zich dat ze zich van hem moet ontdoen om haar eigen vrouw te zijn. Kortom, in slechts een paar weken wordt het lelijke eendje herboren als een bevrijde en leeuwige zwaan. Dit alles is hoogst onwaarschijnlijk in de echte wereld, maar het is een smakelijke fantasie.



hoeveel kosten de volgende stimuluscontroles?

Ondertussen moet er een moord worden opgelost. De dode vrouw was een kunstenaar (ook zij wordt onwaarschijnlijk geprezen als een genie) en kunstcriticus voor Canadese kranten. In de laatste rol maakte ze veel vijanden, die er misschien voor hadden gekozen haar nek te breken in de schaduwrijke tuin van Clara.

Penny schrijft welsprekend over de glorie van kunst en vernietigend over hebzucht, kleinzieligheid en jaloezie onder kunstenaars. Het wordt zelfs waarschijnlijk dat de dode vrouw werd vermoord als wraak voor een bijzonder vervelende recensie die ze vele jaren eerder had geschreven. (In mijn ervaring als auteur zijn er veel harde recensies die niet worden vergeten of vergeven en waarvoor de ontvanger een zorgvuldig geplande moord als een juiste reactie beschouwt.)

Als je op zoek bent naar een goed geschreven mysterie dat een grappig dorp belicht, een gemene blik werpt op de kunstwereld en geen kannibalisme, onthoofdingen of seksuele perversie bevat, zou je veel slechter kunnen doen dan Penny's A Trick of the Licht.

basisinkomen in de verenigde staten

Anderson recenseert regelmatig mysteries en thrillers voor The Post.

EEN TRUC VAN HET LICHT

Door Louise Penny

Minotaurus. 339 pp. $ 25,99

Aanbevolen