Een verlaten landhuis, een eenzaam kerkhof, een dorp bevroren in de tijd. Gooi een lijk of twee en een hardnekkige detective in, en je hebt de contouren voor de traditionele Britse mysterieroman. Tegenstanders huilen, Formule, alsof dat een fout is, maar degenen onder ons die van de vorm houden, weten wel beter. Inderdaad, een van de grootste genoegens van het lezen van een goed gemaakt mysterie ligt in het herkennen van de manieren waarop een begaafde auteur veranderingen in het basispatroon aangeeft. In het geval van Charles Todd's mysteries, we hebben het over twee begaafde auteurs: Todd, zoals zijn fans weten, is het pseudoniem voor een Amerikaans moeder-en-zoon-schrijfteam dat 13 eerdere mysteries heeft voortgebracht met Schotland Yard-inspecteur Ian Rutledge, een door de strijd gehavende veteraan van de Eerste Wereldoorlog. Wat onwaarschijnlijker is dan de samenwerking, is hoe consequent ingenieus en sfeervol de romans van Ian Rutledge zijn.
hoeveel opbrengst van autoflower
Zelfs gezien Todd's overtreffende trap, de bekentenis is een uitblinker. Het opent met een sluw gebaar naar die klassieke film noir D.O.A., waarin een stervende man het politiebureau bezoekt om aangifte te doen van een moord. (Kijk de 1950 origineel met Edmond O'Brien, niet de vreselijke remake uit 1988 met Dennis Quaid.) In The Confession verschijnt een wandelend skelet op Scotland Yard op een drukkende zomerdag in 1920 en vertelt Rutledge dat hij stervende is aan kanker en zijn geweten wil zuiveren van een moord die hij vijf jaar eerder pleegde. Een paar dagen later duikt het lichaam van de schuldige man op in de Theems; een kogel in het achterhoofd doodde hem voordat de kanker dat kon. Nu is Rutledge betrokken bij twee moordonderzoeken, met slechts de kleinste aanwijzingen om hem te leiden: de bekentenis van de dode man (die vol leugens blijkt te zijn) en het gouden medaillon van een vrouw om de nek van het lijk.
Nou, dat is niet helemaal nauwkeurig. Zoals de fans van Todd weten, leidt iets of iemand anders altijd inspecteur Rutledge. Zoals veel grote rechercheurs heeft hij een sidekick die hem waarschuwingen en soms verwijten in het oor fluistert. Watson van Rutledge heet Hamish MacLeod; hij was een korporaal - en vertrouwde vriend - die tijdens de oorlog onder Rutledge in Frankrijk diende. Toen Hamish een direct bevel weigerde om zijn uitgeputte en bebloede mannen over de top te brengen in een zelfmoordpoging om een Duits machinegeweernest uit te roeien, had Rutledge geen andere keuze dan de ongehoorzame korporaal over te dragen aan een vuurpeloton. Sinds die vreselijke dag volgt Hamish' geest Rutledge waar hij ook gaat. (Of Hamish echt een geest is of slechts een hallucinatie van Rutledge's gekwelde geweten doet er nauwelijks toe. Wat er wel toe doet, is dat Todd erin slaagt deze griezelige relatie met emotioneel gewicht en waarheidsgetrouwheid te dramatiseren. We hebben het hier niet over Topper.)
Het is ook een goede zaak dat Rutledge gezelschap heeft in deze zaak, want zijn onderzoeken leiden hem naar een van de griezeligste dorpen in alle Engelse detectivefictie: Furnham, in Essex, de thuisbasis van ontevreden vissers, smokkelaars en hardscrabble boeren - allemaal met een vreemde afkeer van de toeristen die maar al te graag wat geld willen rondstrooien. Wanneer Rutledge zijn zus meeneemt op een verkennend weekendje weg naar Furnham, zijn ze koelbloedig door alle inboorlingen die ze passeren. Ten slotte nadert een zwaargebouwde man hun roadster en zegt:
'Iemand zoeken?'
De bekentenis: een inspecteur Ian Rutledge Mystery door Charles Todd (William Morrow) Niet 'Kan ik je helpen?' of 'Nieuw in Furnham, ben je?'
'Eigenlijk,' antwoordde Rutledge, terwijl hij stopte, 'vroegen we ons af waar we zouden kunnen lunchen.'
De man bekeek ze. ‘We rennen niet naar restaurants,’ antwoordde hij. 'Niet hier. Misschien vind je iets meer naar je zin terug zoals je gekomen bent.'
Tot zover het standaard welkom van Merrie Olde England van warme beboterde scones en een kopje thee. Net zo griezelig als het dorp is het nabijgelegen landhuis van River's Edge, leeg sinds de oorlog en toneel van een beroemde onopgeloste verdwijning. Rutledge keert obsessief terug naar deze voorouderlijke stapel, omringd door hoge moerasgrassen die constant ritselen en ogen verbergen die elke aarzelende beweging van hem gadeslaan. En laten we de pastorie niet vergeten, mijlen verwijderd van de kerk, die zelf op een vreemde afstand van het kerkhof ligt. Waarom is alles en iedereen in Furnham zo verdomd vreemd?
Tegen de tijd dat deze vragen zijn opgelost, is het aantal doden gestegen en zijn Rutledges zenuwen bijna dood. De Bekentenis brengt enkele van de beste elementen van de mysteries van de Britse Gouden Eeuw naar voren en bewijst dat er nog leven is in de oude formule.
Corrigan, de boekrecensent van het NPR-programma Fresh Air, doceert literatuur aan de Georgetown University.
DE KENNIS
Door Charles Todd
morgen. 344 pp. $ 25,99
