Secularisme is in opkomst in de huidige samenleving. Er is geen andere echte manier om het te zeggen, het is gewoon waar.
Tegenwoordig zien mensen de noodzaak niet in om in God of in enige andere vorm van religie te geloven. Ze vinden dat hun seculiere levensstijl prima bij hen past, en veel mensen zoeken niet meer.
Om eerlijk te zijn is hier niet per se iets mis mee. Mensen hebben het recht om te geloven, of niet te geloven, in wat ze maar willen. Zolang het nog steeds goede mensen en barmhartige samaritanen zijn, is er niet echt een grote reden om een hele ophef te veroorzaken.
Maar als ik eerlijk ben, missen deze mensen het. Niet omdat ze niet in God geloven of wat voor ander geloof je ook hebt, maar vanwege de lessen en ideeën in religie waarvan ik denk dat ze waardevol zijn voor iedereen, ongeacht hun levenswandel.
Of je nu gewoon een Joe of Jane Shmoe bent die een gemiddeld leven leidt door Instagram te scrollen, het proberen Intertops mobiel casino , en gewoon leven en gelukkig zijn, of je bent een grote zakenman, religie heeft een aantal geweldige waarden waar iedereen van kan profiteren.
Ik zal alleen spreken over Abrahamitisch-Monotheïstische religies, want dat is alles wat ik weet. Maar ik weet zeker dat mensen van andere religies sommige van dezelfde boodschappen in hun eigen idealen kunnen zien.
Wij zijn mensapen
Ik ga je een klein geheimpje verklappen. Ik ben het eens met de evolutietheorie. Ik denk dat wetenschap en religie hand in hand gaan, en ze moeten hand in hand gaan! Als de wetenschap onze overtuigingen tegenspreekt, moeten we opnieuw evalueren hoe we die overtuigingen hebben geïnterpreteerd.
savage grow plus hoe te gebruiken
Dit brengt me bij het belangrijkste punt dat ik wil maken. Dat wil zeggen dat mensen niet alleen dieren zijn. Natuurlijk behoren we tot het dierenrijk en delen we eigenschappen met onze mede-apen, maar we hebben ook iets dat geen enkel ander dier heeft; wijsheid.
Sapience is iets unieks voor de mensheid onder elk levend wezen waarvan we weten dat het bestaat. Wij als mensen hebben het verbazingwekkende vermogen om te kiezen wat we willen doen. We kunnen zelfs besluiten om dingen te doen die negatief voor ons zijn in het belang van iets dat beter is dan wijzelf.
Dit idee is niet noodzakelijk uniek voor mensen. Mieren en andere eusociale kolonie-insecten kunnen hun leven opgeven voor het welzijn van de bijenkorf. Maar daar zijn ze voor geboren. Mensen besluiten dat te doen.
Dus ik denk dat het de moeite waard is om onze gave niet te verspillen aan frivoliteit. Ik denk dat het de moeite waard is dat mensen zich als mensen gedragen. Om ons te gedragen alsof we het vermogen hebben om onze meest basale natuurlijke instincten te negeren!
Dit is voor veel mensen een grote afknapper tot religie. Ze denken dat het gewoon een stel regels is om te voorkomen dat ze de dingen doen die ze willen doen. Maar er zit een betekenis achter die beperkingen.
Er is iets wonderbaarlijk diepzinnigs aan het feit dat ik kan vasten. Negeer het verlangen van mijn lichaam om te eten en wijd een dag aan andere dingen. Het feit dat ik een seksuele toenadering kan weigeren omdat ik geen seks wil.
Deze dingen zijn essentieel voor het leven, maar wij, als mensen, kunnen ze weigeren. Dit is echt ontzagwekkend als je erover nadenkt. Ik denk dat het de moeite waard is om je te gedragen op een manier die past bij dat diepgaande vermogen.
Bescheidenheid
Dit idee dat mensen meer kunnen zijn dan alleen fysieke wezens, leidt tot het volgende idee, namelijk bescheidenheid. Bescheidenheid is verreweg een van de grootste dingen die mensen negeren in religie. En daar zit enige verdienste in. Ik denk niet dat iemand je echt kan dwingen om je op een bepaalde manier te kleden, te handelen of te spreken, zolang het geen invloed heeft op andere mensen.
Toch schuilt er ook een grote schoonheid in bescheiden kunnen zijn. Het feit dat we ons kunnen kleden, dat we ons volwassen kunnen gedragen en dat we op een vriendelijke en gepaste manier kunnen spreken.
Dit leidt terug naar mijn vorige punt over de mensheid als mens. Het is geweldig om niet te kunnen doen wat we willen, in plaats van iets te doen dat beter bij het mens-zijn past.
Bijvoorbeeld geen onthullende kleding dragen omdat je niet wilt pronken met je spieren of borsten. Het toont een grote mate van nederigheid om onszelf voor onszelf te houden en niet te pronken met ons lichaam voor de wereld.
Dit alles wil niet zeggen dat je moet beginnen met straffen en spugen op mannen die zonder shirt uitgaan, of vrouwen die korte broeken dragen. Iedereen heeft recht op vrijheid die niet mag worden geschonden door andermans overtuigingen.
Een laatste ding over bescheidenheid dat ik zou willen zeggen, is dat ik nogal teleurgesteld ben in hoe het wordt behandeld door veel religieuze mensen. Ze lijken te denken dat bescheidenheid alleen voor vrouwen is en het geeft hen de vrije hand om hen uit te schelden.
Dit is niet waar. Mannen zouden net zo bescheiden moeten zijn als vrouwen omwille van het mens-zijn. Daarnaast hebben vrouwen ook seksuele gedachten, dus een man die zonder shirt rondloopt is net zo onbescheiden als een vrouw die in bikini rondloopt.
De sleutel om te onthouden is dat onbescheidenheid niet alleen over seksualiteit gaat. Het gaat erom dat we niet willen pronken met ons fysieke zelf. Wie mensen zijn, is het belangrijkste, en het is waarvoor je wilt dat mensen je onthouden.
Goed in godsnaam
Het laatste en belangrijkste wat mensen volgens mij van religie kunnen afnemen, is gewoon goed zijn omwille van het goede. Vooral als het erop aankomt om net dat beetje extra te doen om het juiste te doen.
Bijvoorbeeld de ideeën over vergeving, respect en liefde voor je medemensen. Dit is een enorme hoeksteen van waar religie om draait, en het zijn werkelijk prachtige ideeën.
Allereerst is vergeving iets geweldigs om te doen en om te vragen. Ik merk dat veel mensen wraak verkiezen boven vergeving, en dat vind ik jammer. Vaak is de wraak die ze krijgen onbeduidend en heeft het uiteindelijk geen enkel doel, behalve om die persoon zich beter te laten voelen.
Nog, vergiffenis kan net zo verlichtend zijn als wraak. Het kost misschien wat meer moeite, maar het is moeilijk om de hele tijd te haten. Ik hoorde een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog zeggen dat het hem 40 jaar kostte om de Duitsers te vergeven.
is de 4e stimuluscontrole geslaagd
Veertig jaar is een lange tijd om haat te dragen. Het doet dingen met een mens. Draait en vervormt ze. Vergeven is loslaten. Het is beter onverschilligheid jegens iemand te hebben dan hem te haten. Als ze het waard zijn om te haten, waarom zou je er dan moeite voor doen? Waarom niet gewoon niet schelen?
Het volgende is respect. Respect voor ouderen, respect voor ouders en respect voor elkaar. Ik vind dat mensen mensen niet genoeg respecteren in de samenleving.
Nu weet ik dat respect verdiend is, niet gegeven, maar ik wil graag naar voren brengen dat je medemens zijn genoeg is om respect en waardigheid te verdienen. Eer is iets anders. Iemand actief eren is iets dat verdiend moet worden.
Maar respect voor ouders, leraren en ouderen is iets belangrijks dat veel mensen niet leuk vinden aan religie. Vooral mensen met beledigende leraren of ouders.
Dit is een moeilijk probleem, maar het kan worden opgelost. Respect betekent niet altijd dat je om iemand heen moet kwispelen en moet doen wat ze vragen.
Iemand die op een slechte manier handelt, geeft een deel van zijn menselijkheid op. Hoe slechter ze zijn, hoe meer van hun menselijkheid ze opgeven. Zulke mensen hoef je niet te respecteren.
Dat brengt me bij het uiteindelijke ideaal van het liefhebben van onze medemensen. Dit betekent simpelweg dat we andere mensen moeten behandelen alsof ze mensen zijn.
Geef geld aan die dakloze, doneer aan een goed doel, doe niets uit luiheid dat een ander pijn doet, wees gevoelig voor de gevoelens van anderen. Het belangrijkste is: zorg gewoon.
Er zijn momenten waarop mensen graag zeggen dat het niet mijn zaak/probleem is. Maar als je medemens moet het wel! Als er iets niet klopt in de wereld, is het onze taak om het goed te maken. Als wij het niet zijn, wie dan wel?
Als we sterven, worden we herinnerd voor hoe goed we zijn. Niet met hoeveel mensen we seks hadden, of hoe rijk we zijn, of hoe goed onze cijfers waren. We worden herinnerd voor de goedheid die we naar de wereld hebben gebracht.
