Een biografie van een boek, in plaats van een persoon, is een relatief nieuwe rimpel in non-fictie. Wanneer de aanpak slaagt, zoals bij die van David Bellos De roman van de eeuw: het buitengewone avontuur van 'Les Misérables' het resultaat kan echt fris en inspirerend zijn.
(FSG) Het boek van Bellos is een grote prestatie. Zijn warme en boeiende studie van Victor Hugo's meesterwerk uit 1862 hernieuwt het geloof in het idee, dat zo fundamenteel is voor de mysterieuze aantrekkingskracht van literatuur, dat grote boeken van welke leeftijd dan ook waardevolle aandachtsgebieden blijven. Door een mengelmoes van literaire kritiek, taalkunde, politieke wetenschappen en geschiedenis toe te passen op de studie van een van de bekendste, zo minst begrepen grote boeken aller tijden, belicht hij het werk op een manier die de conventionele literaire kritiek overstijgt.
Bellow toont een duizelingwekkend scala aan eruditie met lichtheid en gemakkelijke humor, en bijna elk deel van zijn boek bevat verrassende inzichten. Hij laat bijvoorbeeld zien hoe verschillende Franse woorden voor geld verschillen — variërend van openhartig naar onder naar napoleons — subtiele aanduidingen van klasse dragen, in feite het teken en de inhoud worden van de sociale onrechtvaardigheden die 'Les Misérables' probeerde te dramatiseren.
De held van de roman, Jean Valjean, verdient zijn fortuin door een fabriek te starten die zwarte kralen produceert, die Bellos elegant uitpakt als een casestudy in nichefabricage, tot en met berekeningen van materialen, eenheidskosten en brutomarges. Hij schrijft met duidelijkheid en gratie over de complexe politieke turbulentie van het 19e-eeuwse Frankrijk en het effect ervan op Hugo, met name in zijn bijna twee decennia durende ballingschap uit zijn vaderland.
Het gedeelte over de publicatie van Les Misérables is een van de meest informatieve verslagen over de mechanica van de 19e-eeuwse boekhandel die ik ooit heb gelezen. En je hoeft niet per se een boekmens te zijn om deze studie van wat Bellos de eerste echt internationale boekpresentatie noemt, fascinerend te vinden. Om te beginnen was het voorschot dat Hugo ontving vandaag het equivalent van bijna $ 2,5 miljoen, en de financiering ervan door een jonge zakenman met wortelharen genaamd Albert Lacroix plaatst de roman in de voorhoede. . . van het gebruik van durfkapitaal om de kunsten te financieren.
Het fysieke proces van compositie en drukwerk was verbijsterend: duizenden proefpagina's moesten per schip en bus worden verzonden tussen Hugo in ballingschap op de Kanaaleilanden en Lacroix in Brussel, een duizelingwekkende taak gezien de haastige deadline voor het boek publicatie. (Deze passages zijn voldoende om iedereen die in de uitgeverij werkt een soort angst voor uitgestelde sympathie te bezorgen.)
clenbuterol dosering voor gewichtsverlies
Auteur David Bellos (Steven Waskow) Les Misérables was het eerste boek in de geschiedenis van de uitgeverij waarvoor een embargo gold, dat wil zeggen dat het tot een bepaalde datum niet te koop werd aangeboden vanwege de angst voor wat we nu spoilers zouden noemen. Het verschijnen van een illegale Belgische editie slechts enkele weken voor de geplande publicatiedatum in april 1862 zorgde ervoor dat het hele logge apparaat tot het breekpunt werd gedreven. Toen de roman eindelijk verscheen, bracht het tumult een hedendaagse Harry Potter-releaseparty te schande, waarbij politieagenten werden opgeroepen om onhandelbare klanten in bedwang te houden die op het punt stonden een rel te veroorzaken.
Zoals de titel al doet vermoeden, beschermt Bellos zijn onderwerp vertederend en snauwt hij naar serieuze lezers [die] vaak hun neus hebben opgetrokken voor een werk waarvan ze aannemen dat het onder het niveau van grote kunst valt vanwege de soms onhandige aanpassingen ervan. (Dit laatste is een opgraving van de flagrante muzikale aanpassing en zijn schrikbewind over Broadway.)
Misschien is de enige manier waarop Bellos struikelt, door af en toe te ver te gaan voor de betekenis van de hedendaagse relevantie van de roman. Terwijl hij schrijft over de sociale mechanismen die sommige mensen tot armoede veroordelen, somt hij stijf de factoren op die door moderne sociale wetenschappers zijn geïdentificeerd in een vreemd klinkende poging om de vooruitziendheid van de roman te bewijzen. Later doet hij de verbijsterende uitspraak dat een bepaalde utopische spanning in Hugo's roman op de een of andere manier heeft geleid tot de oprichting van de Europese Unie en de Verenigde Naties.
In de regel sta ik argwanend tegenover pogingen om de verdiensten van een roman te actualiseren om het te laten passen bij hedendaagse ideeën van sociale waarde - een trend die criticus Louis Menand ooit beschreef als presenterend. Bellos kan een beetje ontspannen: we hebben Les Misérables niet nodig om de beste roman van de 21e eeuw te zijn; het hoeft niet eens de beste roman van de 19e eeuw te zijn. Hij heeft zeker gelijk als hij zegt dat, aangezien het geen geruststellend verhaal is over de triomf van het goede over het kwade, maar een demonstratie van hoe moeilijk het is om goed te zijn, het nooit uit de mode zal raken.
Michael Lindgren levert regelmatig bijdragen aan Livingmax.
De roman van de eeuw Het buitengewone avontuur van 'Les Misérables'Door David Bellos
rode hulu versus rode bali kratom
Farrar Straus Giroux. 307 pp.
