ONTSNAPPEN UIT HET LAND VAN SNEEUW
De schrijnende vlucht van de jonge dalai lama naar vrijheid en het maken van een spirituele held
beste soort kratom voor pijn
Door Stephen Talty
Kroon. 302 pp.
DE 14e DALAI LAMA
Een manga-biografie
Door Tetsu Saiwai
syracuse ny distributiecentrum usps
pinguïn
Niet gepagineerd. Paperback, $ 15
DE ESSENTIE VAN GELUK
Een gids voor het leven
Door de Dalai Lama
en Howard C. Cutler
rivierhoofd. 200 pp. $ 19,95
2016 wintervoorspelling boeren almanak
MIJN SPIRITUELE REIS
Persoonlijke reflecties, leringen en gesprekken
Door de Dalai Lama
met Sofia Stril-Rever
Vertaald uit het Frans door Charlotte Mandell
Harper Een. 284 pp. $ 25,99
Was er ooit een onwaarschijnlijker levensverhaal? Een kind wordt ergens te ver weg geboren om op een bekende kaart te verschijnen, en zijn jeugd, hoewel het zich afspeelt in het midden van de 20e eeuw, doet denken aan de Middeleeuwen. Toch groeit die jongen op tot waarschijnlijk de meest bewonderde burger van de wereld van vandaag. Het vreemdste feit over de Dalai Lama's vreemd leven is echter dat het grotendeels onverteld blijft. De meeste boeken die als biografieën van hem worden gepromoot, komen nauwelijks als zodanig in aanmerking en zijn inderdaad niet onthullender dan de manga of cartoonbiografie van Testu Saiwai hier is.
Van de recente pogingen om inzicht te geven in de Dalai Lama, is de meest ambitieuze die van de populaire schrijver Stephan Talty's ' Ontsnap uit het land van de sneeuw .' Talty heeft eigenlijk drie boeken in één geschreven: een biografie van de jonge Dalai Lama tot zijn 24e (1959), een geschiedenis van recent Tibet en een huiveringwekkend verhaal over durven en ontsnappen. Dit laatste zorgt ervoor dat Talty's verhaal tot leven komt - en maakte de Dalai Lama tot de man die hij nu is.
Een decennium na China's brute verovering van Tibet, lekte in 1959 een gerucht uit dat de Chinese communisten van plan waren de Dalai Lama te vermoorden. In een oogwenk, met nauwelijks enige proviand, ondernam hij een bijna suïcidale vlucht over de ongebaande Himalaya. Tijdens die vlucht begon hij het Tibetaanse ritueel en de ceremonie die hem altijd in een cocon hadden gehouden, los te laten. Geconfronteerd met constante ontberingen, gevaar en dreigende dood, transformeerde hij zichzelf van een instelling in een individu en begon zo het proces waarin hij een Dalai Lama werd, niet alleen voor Tibetanen maar voor religieuze zoekers overal.
Dit avontuur vertelt Talty opmerkelijk goed. Eerder leek hij echter bijna timide met zijn materialen: voorzichtig bij het beschrijven van de griezelige jeugd van de Dalai Lama, opdat hij niet te goedgelovig zou overkomen; zich indekken bij het vertellen van Chinese gruweldaden in Tibet, opdat hij niet te partijdig overkomt. (Hier is Tetsu Saiwai's mangabiografie duidelijker, onderzoekend wat buitengewoon was en aanklacht tegen wat brutaal was. Strips kunnen vrijer zijn.) Erger nog, de Dalai Lama is bijna de helft van het boek buiten het toneel terwijl Talty uitleg geeft over de Tibetaanse politiek en geschiedenis, en zijn innerlijke karakter blijft ongrijpbaar als altijd.
groen maleis vs maeng da
De dalai lama zelf praat liever niet over zijn innerlijk leven, maar eerder over sociale kwesties of boeddhistische gedachten. Wat de laatste betreft, anderen - met name Anam Thubten , Traleg Kyabgon en Tsoknyi Rinpoche - boeken hebben geschreven die het Tibetaans boeddhisme beter uitleggen aan westerlingen. Als het Tibetaans boeddhisme tegenwoordig populair is onder niet-Tibetanen, dan is dat niet vanwege wat de Dalai Lama zegt, maar vanwege de manier waarop hij heeft gehandeld en de principes ervan in het openbaar heeft nageleefd. Twee nieuwe boeken met de Dalai Lama zelf genoemd als hun auteur lijken ons zowel een kijkje van binnenuit te bieden als een idee waarom hij zo'n aantrekkelijke figuur is.
Behalve dat de Dalai Lama niets schreef, of blijkbaar las, De essentie van geluk ,' noch van de bestseller 'The Art of Happiness' waaruit het is overgenomen. Howard Cutler heeft de Dalai Lama geïnterviewd en uit die interviews een zelfhulpboek samengesteld, hier teruggebracht tot klompjes, waarin alles wat uniek of moeilijk is aan het Tibetaans boeddhisme wordt weggelaten. Een hele pagina wordt bijvoorbeeld ingenomen door drie woorden: 'Veranderen kost tijd.' Je hebt nauwelijks de Dalai Lama nodig om die parel van wijsheid te produceren; uw verwarde oudoom Clarence zal doen.
Als 'The Essence of Happiness' een misleidende naamregel heeft, heeft 'My Spiritual Journey' een misleidende titel, want het is geen autobiografie. Deze geselecteerde toespraken en leringen zijn echter verzameld om 'de tijdelijke continuïteit van het denken van de dalai lama' te onthullen. En geleidelijk aan schildert het boek een soort Portret van de Lama als een jonge (en ouder wordende) man, aangezien het zijn grotendeels onveranderde bewustzijn van zijn jeugd tot heden volgt.
kort vervaagd kapsel voor vrouwen
Voor lezers die willen weten wat er zijn hele leven constant is gebleven in de Dalai Lama: ' Mijn spirituele reis ' onderscheidt drie kenmerken. Zoek eerst naar medelevende motivatie: in plaats van bijvoorbeeld de Chinezen te haten, bidt hij voor hun welzijn en beschouwt hij hen als zijn broeders en zusters. Ten tweede, zoek naar het gebrek aan gevoel van eigendunk: hij beschouwt zijn uitzonderlijke leven als gewoontjes, en hij beschrijft zichzelf in een nuchter, vaak komisch licht. Ten slotte, en misschien wel het belangrijkste, is zijn mentale flexibiliteit. De Dalai Lama lijkt in staat om elke mogelijke situatie aan te kunnen: hij kan zich voorstellen hoe Tibetanen bijvoorbeeld een acceptabel deel van China zouden kunnen worden, en hij kan accepteren dat er misschien geen andere Dalai Lama na hem komt of, als die er is, het zou kunnen zijn een vrouw. 'Als ik als vrouw reïncarneer', grapt hij, 'zal ik fysiek natuurlijk een heel mooie vrouw zijn.'
Een van de dingen die de Dalai Lama kan accepteren, is dat er geen absolute noodzaak is voor zijn eigen religieuze roeping. 'Als boeddhist zie ik geen verschil tussen religieuze praktijk en het dagelijkse leven', schrijft hij. 'Je kunt wel zonder religie, maar niet zonder spiritualiteit.' 'Spiritualiteit' is misschien het meest vage woord in de Engelse taal, maar 'My Spiritual Journey' geeft een definitie die zowel toegewijde als atheïst zou kunnen goedkeuren: 'de volledige bloei van menselijke waarden die essentieel is voor het welzijn van iedereen'. En hoe zou een volledig uitgebloeid mens eruit zien? De vier hier besproken boeken - in stripvorm of door verzameling van uitspraken, via avonturenverhaal of indirecte bekentenis - bieden een mogelijke illustratie, een werkbaar prototype.
Jeffery Paine is de auteur van onder meer 'Re-enchantment: Tibetan Buddhism Comes to the West' en de redacteur van 'Adventures with the Buddha'.
